در حکمت ۶۶ نهج‌البلاغه می‌خوانیم؛
کمک از اهل، ضامن حفظ عزت
امام علیه‌السلام در این کلام پربار حکمت‌آمیز به نکته‌ای اشاره می‌کند که سبب عزت و سربلندی هر انسانی است، می‌فرماید: ازدست‌رفتن حاجت بهتر از آن است که آن را از نااهل طلب کنی.
در حکمت ۶۵ نهج‌البلاغه می‌خوانیم:
غربت حقیقی؛ بی‌دوستی در وطن
امام علی علیه‌السلام در بیانی حکیمانه غربت را نه تنها دوری از وطن، بلکه بی‌دوستی و بی‌پناهی دانسته و بر ضرورت انتخاب دوستان شایسته برای تقویت ایمان و زندگی تأکید می‌کند.
در حکمت ۶۴ نهج‌البلاغه می‌خوانیم:
اهل دنیا از گذر عمر غافل هستند
امام علی علیه‌السلام در این گفتار حکیمانه خود، می‌فرماید: اهل دنیا همچون کاروانیانی هستند که آنان را به‌سوی مقصدی می‌برند و آن‌ها در خوابند.
در حکمت ۶۳ نهج‌البلاغه می‌خوانیم:
شفاعت؛ بال پرواز به‌سوی قرب الهی
امام علی علیه‌السلام در این گفتار حکیمانه خود، می‌فرماید: شفاعت‌کننده، برای کسی که طالب چیزی است، چونان بال است برای پرنده.
در حکمت ۶۲ نهج‌البلاغه می‌خوانیم:
نیکی را نیکوتر پاسخ ده
امام علی علیه‌السلام در این گفتار حکیمانه خود، می‌فرماید: هنگامى که به تو تحیتى گویند به صورتى بهتر پاسخ گوى و هرگاه هدیه‌اى براى تو فرستند آن را به صورت افزون‌تر پاداش ده، با این حال، فضیلت از آنِ آغازگر است.
در حکمت ۵۹ نهج‌البلاغه می‌خوانیم:
زبان؛ راه نجات یا سقوط انسان
امام علی علیه‌السلام در این گفتار حکیمانه خود، می‌فرماید: زبان درنده‌ای است که اگر رهایش کنی به تو آسیب می‌رساند و تو را می‌دَرَد.
